Rozwój oparty na własnym majątku trwałym czy na inwestycjach w obcych środkach trwałych – lepiej mieć czy wynajmować?
Bezpieczeństwo posiadania własnego majątku nie wydaje się argumentem przemawiającym w jednostkach gospodarczych za nabywaniem składników trwałych. Podatkowe zalety inwestycji w obce środki trwałe, a w szczególności przyspieszone możliwości rozliczania w kosztach majątku obcego powodują, że przedsiębiorcy rezygnują z posiadania majątku na rzecz zewnętrznych form inwestycji.
Podstawową formą finansowania inwestycji, jaką może wybrać jednostka, pozostaje zakup składników majątku z własnych środków obrotowych. Inną możliwością w tym przypadku pozostaje finansowanie zewnętrzne (np. kredyt, pożyczka). Zarówno w jednym, jak i w drugim przypadku efekt podatkowy zależeć będzie od rodzaju nabywanego majątku. Zasadą jest jednak, poza tzw. amortyzacją de minimis, że nie jest możliwe natychmiastowe wprowadzenie wydatku w koszty podatkowe.
Finansowanie majątku własnego środkami własnymi oraz obcymi
W zależności od metody przyjętego finansowania, może dojść do znacznego zaangażowania środków obrotowych w nabywany majątek.
Przykład: Podatnik nabył nieruchomość, finansując ją w 100% ze środków własnych. Rozpoczął jej amortyzację według stawki 2,5%. Amortyzacji podlega wartość początkowa, czyli pełny zaangażowany kapitał. W efekcie inwestycji poniesiony wydatek zostanie zaliczony w koszta dopiero po 40 latach.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 91% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Zaloguj się
