Strategiczne zarządzanie projektem (PRINCE2™)

Metodyka ta uwzględnia w równym stopniu interesy trzech stron występujących w projektach: biznesu, dostawcy i użytkownika. Metodyka wyszczególnia główne zadania w projekcie, wskazując, których nie wolno pominąć i których nie można łączyć. Inna jest bowiem rola szefa projektu, którego zadaniem jest organizacja projektu i sterowanie jego realizacją, a inna audytora, którego zadaniem jest kontrola nad jakością wyników projektu. Metodyka nie zezwala na oddziaływanie sponsora. Rola inwestora powinna wyznaczyć swojego przedstawiciela w komitecie sterującym. Jego rolą jest podejmowanie strategicznych decyzji dotyczących projektu. Są to decyzje o zatwierdzeniu założeń projektu i zgodzie na rozpoczęcie realizacji kolejnych etapów. W komitecie sterującym na równi są traktowani: inwestor, finalni użytkownicy produktów projektu oraz dostawcy usług lub produktów, którzy są odpowiedzialni za projekt. Rozdzielenie ról szefa projektu i przewodniczącego komitetu sterującego pozwala oddzielić bieżące zarządzanie projektem od związanych z nim decyzji strategicznych. W metodyce możemy także wyróżnić proces zwany „Strategiczne decyzje projektu”, na który składa się 5 podetapów:
* decyzja o rozpoczęciu konstruowania projektu,
* decyzja o realizacji projektu,
* decyzja o wprowadzeniu w życie planu kolejnego etapu lub planu awaryjnego,
* doraźne decyzje strategiczne,
* zatwierdzenie zamknięcia projektu.
Strategiczne zarządzanie projektem jest procesem nadrzędnym, który określa obowiązki komitetu sterującego. Zapewnia on, że członkowie komitetu sterującego ponoszą ostateczną odpowiedzialność za uzasadnienie biznesowe i są gotowi pomóc kierownikowi projektu oraz naczelnemu kierownictwu, gdy jest to konieczne. Natomiast uzasadnienie biznesowe jest to ekonomiczne uzasadnienie podjęcia projektu. Uzasadnienie biznesowe tworzy powiązania ze strategiami firmy i jest ciągle uaktualniane w trakcie całego okresu życia projektu.