Różnice wyniku według ksiąg rachunkowych i podatkowych
Pomimo budowy złożonych narzędzi controllingowych służących powstaniu niezależnych mierników świadczących o stanie finansów przedsiębiorstwa nadal głównym sposobem oceny efektywności (rentowności) jest wynik finansowy.
Szczególnie ważny staje się on w ostatnim kwartale roku, kiedy większość spółek zamyka swoje księgi, przechodzi proces badania sprawozdań i decyduje o podziale ewentualnego zysku. Z punktu widzenia analizy finansowej często bierzemy pod uwagę kategorię zysku księgowego brutto i/lub netto, pomijając wzajemne interakcje pomiędzy przepisami rachunkowymi oraz przepisami prawa podatkowego.
Niestety bardzo często zasady te kierują się sprzecznymi przesłankami. O ile przepisy rachunkowe wynikają z nadrzędnych zasad rachunkowości, takich jak: zasada memoriału, zasada współmierności przychodów i kosztów oraz zasada ostrożnej wyceny aktywów i pasywów, o tyle zasady prawa podatkowego kierują się celem fiskalnym zmierzającym do optymalizacji wpływów podatkowych. Szczególnie wyraźne jest to w płaszczyźnie kosztów, które ustawa o rachunkowości bardzo chętnie widzi w ramach zasady ostrożnej wyceny, natomiast przepisy podatkowe eliminują je jako zagrożenie dla obniżenia podstawy opodatkowania.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 91% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Zaloguj się
