Wykorzystanie tabel przestawnych w analizie danych finansowych
Arkusz MS Excel stanowi obecnie jedno z podstawowych narzędzi warsztatu controllingowego, za pomocą których przygotowywane są sprawozdania finansowe i analizy. Zazwyczaj typowym postępowaniem jest sformatowanie gotowych tabeli (wzorów) sprawozdań, które następnie są ręcznie uzupełnianie przez służby księgowe.
W poniższym artykule chciałbym przybliżyć nowe rozwiązanie, które pozwala wykorzystać tabele przestawne do dynamicznego tworzenia i analizy sprawozdań finansowych. Zacznijmy jednak od typowego sprawozdania. W przykładzie wykorzystane zostały sprawozdania
finansowe jednej ze spółek publicznych notowanych na GPW. Po transformacji do układu tabelarycznego w MS Excel sprawozdania wyglądają jak na ilustracji 1.
W kolumnach zawarto kolejne lata, a w wierszach poszczególne pozycje, w ten sposób że w wierszach podsumowania wykorzystano formuły SUMA() – np. w komórce C9 wpisano formułę Suma(C5:C8). Układ ten oczywiście jest przejrzysty i możliwy do wykorzystania w toku dalszej analizy, jednak ma charakter czysto statyczny – powstaje w wyniku wpisania odpowiednich wartości w poszczególne komórki wejściowe.
Wyobraźmy sobie, że chcemy przygotować automatyczny raport finansowy na podstawie wygenerowanego zestawienia obrotów i sald w typowym układzie:
- numer konta,
- nazwa konta,
- obroty i saldo miesięczne,
- obroty i saldo narastające.
Dysponując takim zestawieniem, powinniśmy zmienić nasze postrzeganie danych z układu tabelarycznego na układ bazy danych. Zgodnie z nim strukturę danych można opisać za pomocą następujących pojęć:
- rekord,
- pole opisowe,
- pole wartości.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 77% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Zaloguj się
