Amortyzacja jednorazowa w praktyce

Przedsiębiorcy w ramach działalności gospodarczej bardzo często dokonują zakupu różnych środków trwałych, które są niezbędne do prowadzenia przez nich działalności. Trudno bowiem wyobrazić sobie przedsiębiorcę, który prowadząc działalność gospodarczą, nie skorzysta z rzeczy, takich jak: meble biurowe, drukarki, komputery czy samochód. Wszystkie z tych rzeczy spełniają definicję środka trwałego, jeżeli przewidywany okres ich użytkowania przekracza jeden rok.

Obowiązujący do końca 2017 r. limit, który umożliwiał podatnikom zaliczenie wydatku na nabycie środków trwałych, a także wartości niematerialnych oraz prawnych do kosztów uzyskania przychodów, wynosił 3500 zł. Od początku 2018 r. został on podwyższony do kwoty 10 000 zł. Jak możemy przeczytać w uzasadnieniu do nowelizacji przepisów – głównym celem nowelizacji jest przede wszystkim stworzenie mechanizmu pozwalającego na stymulację inwestycji dokonywanych przez przedsiębiorców. Podwyższenie kwoty jednorazowej amortyzacji do 10 000 zł ma stanowić formę dodatkowej zachęty, której celem jest motywacja przedsiębiorców do inwestowania w nowe maszyny i urządzenia.

Limit jednorazowej amortyzacji

Wprowadzone zmiany w znacznym stopniu zwiększyły limit. Pozwala on przedsiębiorstwom na dokonanie jednorazowego odliczenia kosztów poniesionych na nowe inwestycje lub zakup nowych maszyn. Podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych. Środki muszą zaliczać się do grupy 3–6 oraz 8 Klasyfikacji w roku podatkowym, w którym zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Przedsiębiorca zatem ma możliwość jednorazowego zaliczenia nakładów na środki trwałe nieprzekraczające kwoty 100 000 zł. Limit ten dotyczy łącznej kwoty odpisu amortyzacyjnego, a także zaliczek na rzecz dostawy środka trwałego. Należy pamiętać, iż wspomniana kwota 100 000 zł nie musi wiązać się z jednorazowym zakupem, natomiast może być sumą kilku inwestycji w ciągu roku. Aby skorzystać z nowo wprowadzonych regulacji, warto mieć na uwadze to, że minimalny nakład na środek trwały musi wynosić 10 000 zł lub wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych wyniesie co najmniej 10 000 zł, natomiast wartość każdego z nich musi przekraczać jednostkowo 3500 zł. Należy pamiętać również, iż przepisy art. 16k ust. 14–21 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT) oraz art. 22k ust. 14–21 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm., dalej: ustawa o PIT) dają prawo do dokonania jednorazowej amortyzacji każdemu podatnikowi bez względu na jego przychody. Jest to odrębna kwestia udogodnienia i nie stanowi pomocy de minimis, co oznacza w praktyce, że z metody tej mogą korzystać również przedsiębiorcy, którzy np. w ostatnich latach otrzymali już dofinansowanie ze środków pochodzących z Unii Europejskiej.

Przykład 1

Przedsiębiorca w lutym 2018 r. dokonał zakupu środka trwałego w postaci maszyny produkcyjnej o wartości 130 000 zł. Dla danego środka przyjęta została stawka amortyzacji 20%.

Z powyższego przykładu wynika, iż przedsiębiorca już w lutym wykorzystał limit 100 000 zł do jednorazowej amortyzacji. Zatem w tej sytuacji może on jednorazowo wnieść w ciężar kosztów 100 000 zł, a nadwyżkę w kwocie 30 000 zł powinien amortyzować na zasadach ogólnych z przyjętą stawką amortyzacji 20%.

W sytuacji, gdy przedsiębiorca w danym roku podatkowym (2018 roku) dokona zakupu kolejnego środka trwałego, np. zestawu komputerowego za 90 000 zł, nie będzie już upoważniony do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego. W lutym tego roku wykorzystał już cały wcześniej wspomniany limit 100 000 zł. W takim przypadku zestaw komputerowy powinien zostać wpisany do ewidencji środków trwałych, a następnie wraz z kolejnym miesiącem należy dokonywać odpisów amortyzacyjnych ze stawką 30% (według wykazu).

Przykład 2

Przedsiębiorca we wrześniu 2018 r. dokonał zakupu dwóch środków trwałych o wartości 3000 zł i 8000 zł. W tej sytuacji przedsiębiorca nie może skorzystać z jednorazowej amortyzacji na nowych zasadach. Mimo iż suma wartości tych środków trwałych przekracza 10 000 zł (3000 + 8000 = 11 000 zł), to wartość początkowa jednego środka trwałego wyniosła poniżej wymaganej kwoty 3500 zł.